Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (ectopische zwangerschap) doet zich voor wanneer de bevruchte eicel zich niet in de baarmoeder, maar buiten de baarmoeder innestelt. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap, die meestal wordt gezien in de eileiders, kan ook voorkomen in de eierstok (eierstokzwangerschap), in de buik (buikzwangerschap) en in de baarmoederhals (baarmoederhalszwangerschap).
Hoe ontstaat een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
Onder normale omstandigheden reist de bevruchte eicel door de eileiders en nestelt zich in de baarmoeder. Als deze buizen om verschillende redenen beschadigd of geblokkeerd zijn, kan de bevruchte eicel niet verder en kan deze de baarmoeder niet bereiken. Het pakt aan waar het is en begint zich daar te ontwikkelen. Maar omdat de eileiders niet groot genoeg zijn om de baby te laten groeien en ontwikkelen, verloopt de zwangerschap niet normaal. Als een buitenbaarmoederlijke zwangerschap niet wordt herkend, kan het embryo groeien op een plaats waar het niet thuishoort en de eileiders overmatig uitrekken, barsten of scheuren. Daardoor kunnen de buizen ernstig beschadigd raken, wat buikpijn en overmatige bloedingen veroorzaakt, wat tot de dood van de aanstaande moeder kan leiden.
Wie heeft meer kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
- Mensen die eerder een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben gehad,
- Mensen met verklevingen in hun buizen,
- Rokers,
- Zwangere vrouwen ouder dan 35 jaar,
- Bij patiënten met salpingitis (PID),
- Eierstokcysten en vleesbomen,
- Meervoudige abortussen,
- Onvruchtbaarheidsbehandeling,
- Mensen met aangeboren buisproblemen hebben meer kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Symptomen van buitenbaarmoederlijke zwangerschap
De symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zijn net als de symptomen van een vroege zwangerschap. Aandoeningen zoals vertraagde menstruatie, misselijkheid, positieve zwangerschapstest zijn hetzelfde als een normale zwangerschap, zodat het moeilijk is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te herkennen. Na verloop van tijd ontstaan echter symptomen zoals pijn in de buik, bekken, schouders of nek, die kan komen en gaan en variëren in intensiteit, abnormale vaginale bloedingen, zwakte, duizeligheid, zich flauw voelen. In het stadium waarin deze symptomen worden waargenomen, kan de buitenbaarmoederlijke zwangerschap de buis hebben gescheurd, inwendige bloedingen zijn begonnen en in dat geval kan het leven van de patiënt in gevaar komen.
De definitieve diagnose van een ectopische zwangerschap wordt gesteld door de zwangerschapszak en de foetus, die zich in de baarmoeder zou moeten bevinden, elders te observeren. Dit kan echter soms moeilijk zijn en tijd kosten. Voor de diagnose kan de aanstaande moeder een seriële zwangerschapstest, een transvaginale echografie en een diagnostische laparoscopie ondergaan.
Hoe wordt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap behandeld?
Na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is het helaas niet mogelijk dat de baby weer op de plaats komt waar hij hoort te zijn in de baarmoeder. Er zijn 3 methoden in de behandeling van buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De eerste is de afwachtende methode. Bij deze methode neemt het lichaam het materiaal van de buitenbaarmoederlijke zwangerschap zelf op en hoeft er niet te worden ingegrepen. De andere methode is de intramusculaire injectie van het geneesmiddel Methotrexaat. Een operatie kan nodig zijn als deze twee methoden falen of als er sprake is van een breuk en inwendige bloedingen. Laparoscopie heeft de voorkeur bij chirurgie als de omstandigheden daarvoor geschikt zijn.
Samengevat is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap een belangrijke aandoening die het leven van de moeder bedreigt. Als uw uitgestelde menstruatie gepaard gaat met buikpijn en vaginaal bloedverlies, moet u contact opnemen met uw arts.
Ik wens je een gezond zwangerschapsproces waarbij de zwangerschap plaatsvindt waar het hoort…
