Een verhoogde productie van androgenen, d.w.z. mannelijke hormonen, bij vrouwen wordt hyperandrogenisme genoemd. Met de toename van de androgeenproductie neemt ook de gevoeligheid in de door deze hormonen beïnvloede weefsels toe en treden haargroei en andere lichamelijke veranderingen op in het gezicht, de borst, de onderbuik, de rug en de bovenbenen.
Oorzaken van hyperandrogenisme
- PCO (polycysteuze eierstok)
- Androgeenproducerende ovariële tumoren
- Hypertecose
- syndroom van Cushing
- Congenitale bijnierhyperplasie (CAH) (overactieve bijnier)
- Genetische factoren
- Sommige medicijnen
Symptomen van hyperandrogenisme
- Overmatige ontwikkeling van haar op bepaalde delen van het lichaam ( Hirsutisme )
- Acne
- Vette huid
- Verdikking van de stem
- Mannelijke lichaamsstructuur
- Mannelijke kaalheid
- Vergroting van de clitoris
- Virilisatie
Hoe wordt hyperandrogenisme (Androgeenoverschot) gediagnosticeerd?
22 De diagnose hyperandrogenisme wordt op twee manieren gesteld: lichamelijk en bekkenonderzoek en laboratoriumonderzoek. Bij lichamelijk en bekkenonderzoek zijn ontwikkelingen zoals overmatige haargroei, mannelijke kaalheid, verdikking van de stem, vergroting van de clitoris, afname van het borstvolume behulpzaam bij het stellen van de diagnose. Bij de laboratoriumbeoordeling worden testosteron en androsteendion in serum of plasma gemeten. Hyperandrogenisme komt soms alleen voor bij klachten als hirsutisme en acne (acne). Soms wordt het gezien bij problemen zoals menstruatie of onvruchtbaarheid met verstoring van het ovulatiepatroon. In dergelijke gevallen moet de patiënt naar de arts gaan en moet de onderliggende oorzaak van de ziekte worden gevonden en moet een behandeling worden toegepast in overeenstemming met de gevonden oorzaak. Indien de waargenomen klachten plotseling beginnen en zeer snel toenemen en de testosteronwaarden meer dan 2 maal zo hoog zijn als normaal, moet aan tumorvorming worden gedacht.
Hoe Hyperandrogenisme te behandelen?
De behandeling van hyperandrogenisme hangt af van de oorzaak van de ziekte en of de patiënt zwanger wil worden. Als zwangerschap niet gewenst is, is de behandeling erop gericht nieuwe haargroei te stoppen en de menstruatiecyclus te reguleren door bestaande haargroei te elimineren. Bij de behandeling worden gecombineerde orale anticonceptiva, anticonceptiepillen, spironolacton en flutamide gebruikt.
Als de patiënte zwanger wil worden, moet een ovulatiestimulatietherapie, d.w.z. ovulatie-inductiemethoden, worden toegepast. Deze methoden worden toegepast met gebruik van oraal clomifeencitraat of gonadotrofinen. Bij de behandeling worden medicijnen en behandelingsmethoden gebruikt zoals clomifeen, clomifeencitraat, gonadotrofinen en metformine.
Aangezien hypernadrogenisme risico’s inhoudt zoals hypertensie, hart- en vaatziekten, diabetes, baarmoederkanker en borstziekten, vooral op gevorderde leeftijd, moet een gespecialiseerde arts worden geraadpleegd wanneer de symptomen worden opgemerkt en moet de voorkeur worden gegeven aan een van de passende behandelingsopties.