Blaasverzakking, ook wel cystocele genoemd, ontstaat door verzwakking en uitrekking van het steunweefsel tussen de vaginawand en de blaas van vrouwen. Het verzwakte en uitgerekte weefsel zorgt ervoor dat de blaas tegen de vagina rust. Blaasprolaps, die ook kan worden gedefinieerd als het verzakken van de blaas of de plasbuis in en uit de vagina, kan om verschillende redenen voorkomen en moet serieus worden genomen en behandeld.
Oorzaken van urineblaasverzakking
De bekkenbodem van vrouwen bestaat uit ligamenten, weefsels en spieren die de blaas en de bekkenorganen ondersteunen. Om bepaalde redenen kunnen deze spieren, ligamenten en weefsels verzwakken, waardoor de blaas lager dan normaal kan komen te liggen en in de vagina kan uitsteken. Over het algemeen behoren zwangerschap, normale geboorte en geboortegerelateerde trauma’s, zwaarlijvigheid, voortdurend gewichtheffen, chronische hoest of bronchitis, constipatie en overbelasting tot de oorzaken van urineverzakking.
Symptomen van urineblaasverzakking
- Gevoel van druk in het bekken en de vagina
- Frequent urineren
- Urine-incontinentie bij lachen, hoesten en niezen
- Het gevoel dat de blaas niet volledig leeg is na het plassen
- Urine-incontinentie tijdens geslachtsgemeenschap
- Pijn tijdens geslachtsgemeenschap
- Terugkerende urineweginfecties
- Prolaps van een massa uit de vagina en de zichtbaarheid ervan
Diagnose en behandeling van urineblaasverzakking
Een verzakte blaas is een aandoening die meestal van buitenaf kan worden opgemerkt. In sommige gevallen kan blaasverzakking echter ook voorkomen bij vrouwen die geen klachten hebben. Een verzakking kan gemakkelijk worden opgespoord tijdens een gynaecologisch onderzoek van vrouwen met de bovengenoemde symptomen. Als er klachten over de blaas zijn, kan naast gynaecologisch onderzoek ook volledig urineonderzoek, een urinekweek en nierfunctieonderzoek worden aangevraagd, maar de volledige diagnose van de ziekte kan worden gesteld door urogynaecologisch onderzoek.
De behandeling van blaasverzakking kan variëren afhankelijk van factoren als leeftijd, gezondheidstoestand van de vrouw, of zij al dan niet zwanger wil worden. Als de verzakking licht is, worden behandelingen om de progressie ervan te voorkomen en laserbehandeling over het algemeen niet aanbevolen. In plaats daarvan worden oefeningen en verzorging aanbevolen die de bekkenbodemspieren versterken. Als de genomen maatregelen niet voldoende zijn bij de behandeling van blaasverzakking, kan een laserbehandeling op de patiënt worden toegepast. Als de laserbehandeling bij de patiënt geen resultaat oplevert, kan een cystocele-operatie nodig zijn. Voor patiënten die een operatie niet kunnen verdragen, kan een vaginaal pessarium worden ingebracht.
