Baarmoederhalskanker, in de volksmond baarmoederhalskanker genoemd, is een van de soorten kanker die zich de laatste jaren snel onder vrouwen heeft verspreid. Een van de belangrijkste oorzaken van dit type kanker, dat wordt verspreid door het seksueel overdraagbare HPV-virus, is roken. In dit artikel geef ik informatie over de oorzaken van baarmoederhalskanker en het belang van het PAP-uitstrijkje bij de diagnose van kanker.
Baarmoederhalskanker (Cervical Cancer)
De belangrijkste oorzaak van baarmoederhalskanker is niet precies bekend. Maar hoewel de oorzaak niet precies bekend is, verhogen sommige factoren het risico op het ontstaan van kanker. De belangrijkste factor bij het ontstaan van kanker is het HPV-virus. In gevallen van baarmoederhalskanker veroorzaakt door dit virus sterft elke twee minuten een vrouw door het ontbreken van tijdige screeningtests en controles. Behalve seksueel overdraagbaar HPV is ook roken een belangrijke risicofactor voor baarmoederhalskanker, net als voor andere soorten kanker.
Belang van PAP-uitstrijkje bij de diagnose van kanker
Het is mogelijk om baarmoederhalskanker in een vroeg stadium op te sporen door regelmatige screening en onderzoek. Als gevolg van de onderzoeken kan kanker worden bestreden en behandeld wanneer het in een vroeg stadium wordt ontdekt. De meest gebruikelijke screeningmethode om baarmoederhalskanker vast te stellen is de PAP-uitstrijktest. Dankzij het uitstrijkje, dat elke vrouw met een actief seksueel leven regelmatig eens per jaar zou moeten laten maken, wordt vastgesteld of er sprake is van kankervorming in de baarmoederhals, of er abnormale structuren zijn die niet in kanker zijn veranderd, maar wel voorlopers van kanker zijn. Zo kan de patiënt zijn gezondheid terugwinnen door een vroege diagnose en behandeling.
De PAP-uitstrijktest is een test die elke vrouw van 21 jaar en ouder met een actief seksueel leven ten minste eenmaal per jaar zou moeten ondergaan. Als het actieve seksuele leven vóór de leeftijd van 21 jaar is begonnen, is het belangrijk om binnen de eerste 3 jaar na het begin een uitstrijkje te laten maken. De uitstrijkjes moeten tijdens de menopauze worden voortgezet. Maar als iemand na zijn 65ste ten minste drie keer een normaal uitstrijkje heeft gemaakt, kunnen de tests worden stopgezet. Indien in de resultaten van het uitstrijkje een verdachte situatie wordt ontdekt, kan het onderzoek bovendien vaker dan eenmaal per jaar worden uitgevoerd of kan de persoon aan nader onderzoek worden onderworpen.
